Resultaat: Meer rust, duidelijkheid en wederzijdse waardering in het zorgteam

Hoe zelfinzicht en onderling begrip bijdragen aan sterkere samenwerking in de zorg

Uitdaging
Veel zorgmedewerkers werken met oprechte toewijding. Ze doen hun werk met hart voor de cliënt, denken mee met collega’s en proberen, ondanks alle veranderingen, het samen leuk te houden. Toch is het op de lange termijn uitdagend om overeind te blijven tussen al die verwachtingen van anderen, die van jezelf en situaties die vragen om directe actie, vaak buiten het formele beleid om.

Hierom is het moeilijk om te blijven staan
De dagelijkse dynamiek in de zorg is groot. Situaties vragen om een snelle en adequate aanpak, niet altijd volgens het staande beleid. Daardoor verschuiven verwachtingen voortdurend en moeten teams telkens bijsturen. Het beleid verandert onvoldoende mee → sterker nog, het wordt vaak als een obstakel ervaren. Erover praten kost tijd, negeren niet. “Ja zeggen en nee doen” lijkt soms de makkelijke weg die tijd bespaart. Maar daardoor raken zowel zorgmedewerkers als management het overzicht kwijt. Waar gaan we naartoe? Wat is de koers? Wat verwachten we van elkaar? En hoe blijf ik daarin mezelf → iemand die liever harmonie zoekt dan het conflict aangaat?

Waarom de zorgmedewerker omvalt
In veel zorgteams zien we dat mensen met een sterk gevoel voor menselijkheid en stabiliteit vaak de ruggengraat van het team vormen. Ze zorgen voor continuïteit, rust en aandacht — maar vergeten zichzelf daarbij. Hun eigen behoefte aan waardering en richting vervaagt. De balans tussen zorg voor de ander en zorg voor jezelf raakt ongemerkt uit evenwicht, totdat het niet meer te negeren is. Dan is het vaak te laat, mensen vallen om, en verliezen we opnieuw iemand die met hart en ziel in de zorg stond.

Wat we gedaan hebben
Met TRI zijn we het gesprek aangegaan over wat er écht toe doet voor deze medewerkers. Want ieder mens, team en organisatie heeft eigen nuances die van belang zijn. Als mensen willen voelen dat het hen helpt, moet het gaan over de thema’s die zij zélf ervaren.

We meten voorkeurspatronen van gedrag → en daarmee ook de pijnpunten waar het individu en het team tegenaan lopen. Zo helpen we persoonlijk én teamgericht: om jezelf en elkaar weer te vinden. Daarnaast brengen we in kaart welke obstakels de samenwerking in de weg staan.

De remedie:
Zicht op ieders bijdrage (gedragspatroon), voorkeuren en behoeften. Dat maakte gesprekken opener en waardering wederkerig → en hielp obstakels in de samenwerking te verminderen of weg te nemen.

Uitsmijter
Onze ambitie blijft: zorgteams helpen waarin iedereen mag doen waar hij of zij goed in is → met oog voor de cliënt én voor elkaar. Want wie elkaar ziet, communiceert en handelt, houdt de zorg sterk.